Aklımı Alan Kız
Lale kadar büyük ve açıktı gözleri, Dudaklarının kıyısını boğazın mavisi öpüyordu, Kız Kulesi gibi her şeyden uzaktı kız, Öyle sade, Öyle yalnız...
Utangaç ve silik bakışları vardı, Uzun eteği İstanbul'u hafiften yalıyordu, Bir gölge gibi esrarengizdi kız, Öyle serin, Öyle sessiz...
Kızın yüzü güneşi bile utandırıyordu, Cennet kapısını süslemiş gibiydi dişleri, Bir gülücük kadar güzeldi kız, Öyle berrak, Öyle leziz...
09.04.2013/İstanbulNecip Abdurrahmanoğlu
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder