GÖÇMEN TEKNESİ

- Su, yorgun düştüğün yerde seni boğar,

Elinden kayıp gider ümidin ve her şeyin...-

İndi bir serseri balyoz göçüklerimin en orta noktasına,

Koptu balığın karnından insanlığa attığım hırçın olta.

Çepeçevre sardı kayadan kalpler bütün denizlerimi,

Arkamda memleket,

Önümde sonsuza akan kalın ve karanlık duvar...

Duraksama anıdır zihnimde Azrail'e demirlenen!

Bu deniz hangi mülteci yüreğe sundu ki merhamet?

Avuçlarımda ok ve kılıca rağmen çektiğim titrek bir sicim,

Sesimin uğultusuyla boğulmaya direnen yorgun bir denizciyim..

Ağzımda kum değil, jilet fırtınası cümleler,

Ciğerlerimden boğazıma kadar bir hortum,

Balık öldü, alabora oldu teknem,

Sonunda vurdu kıyıya cesedim,

Ellerim ve ayaklarım İsa misali açık...

Arkamda memleket ve kıvrımlı deniz!

Tersyüzüm, yüz üstü bırakılmış bir vaziyette,

Sınırlar kalktı, çağın buzdağları eridi,

Az ötemde cesedimi görmezden gelen halkın dava adamı(!)

Ve şen şakrak bir hikâye!

Üzerimizde çığlık çığlığa martı sesleri...

Ve nihayet!

Azgın sular eşliğinde son buldu hikâyemiz

İşte geldik,

gidiyoruz...

Necip Abdurrahmanoğlu

27.03.2021 / İnegöl/OSB 5. Cad.