24 Mayıs 2012 Perşembe

102.damla



Maveraya Yolculuk

Moruk kederlerin en taze tebessümünün
Göğsü kabarık bir nehre kapılmış esrik bakışlarıyım,
Umut dağlarını sırtlaması gibi bir devin
Sırtladım ışıklarımı kamburuna gözbebeklerimin.

Şimdi gecenin saçını sakalını ağartan bir dolunayım
Mem hatırına Zin kabrine ışık tutmaktayım,
Bir kahraman olarak görülüyorum yalancı aşklar girdabınca;
Attığım her adımda ay/aklarımdan tutuyor taze kanlı bir cenin
Lakin biliyorum yolum uzun,
Ki çatlamadı kabuğu henüz fosforlu gecenin.

Kör olmamak adına kepenklerini indiriyor, gözlerimi gören yıldızlar
Kuşkonmaz ağaçlar eşliğinde yürüyoruz Fırat, Dicle ve ben
Kanayan güller biriktiriyoruz Yusuf Kuyusu gamzelerimize
Tehir mutluluklara taşırken dünyanın bakir güzelliklerini
Sığındığımız zindanlara öptürüyoruz çığlığımızın kanlı gözlerini.


31.10.2010
Tiflis 

Necip Abdurrahmanoğlu



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder