Karanlık
Esmer
bulutlar yanıyor bu gün;
Yağmak yerine,
Gök paramparça,
Şimşekler çatırdıyor,
Alabora olmuş gemiler;
Her biri öylesine sarhoş,
Dumandan bir emare yok etrafta;
Karanlığa boğulmuş gökler.
Gözü dönmüş rüzgarın,
Yakacak, yıkacak koskoca şehri,
Acımasızca.
Herkes aciz ve acizliğiyle iki büklüm,
Korkudan dilini yutmuş,
Çok bilen inançsız feylesof,
Çare bulamıyor çaresiz kalmış küçüklüğüne,
Kapanıyor birden açık unutulmuş tüm kapılar
Toza dumana bulanmış,
Göz alabildiğine her yer.
Yağmak yerine,
Gök paramparça,
Şimşekler çatırdıyor,
Alabora olmuş gemiler;
Her biri öylesine sarhoş,
Dumandan bir emare yok etrafta;
Karanlığa boğulmuş gökler.
Gözü dönmüş rüzgarın,
Yakacak, yıkacak koskoca şehri,
Acımasızca.
Herkes aciz ve acizliğiyle iki büklüm,
Korkudan dilini yutmuş,
Çok bilen inançsız feylesof,
Çare bulamıyor çaresiz kalmış küçüklüğüne,
Kapanıyor birden açık unutulmuş tüm kapılar
Toza dumana bulanmış,
Göz alabildiğine her yer.
2007 İnegöl
Necip Abdurrahmanoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder