24 Haziran 2012 Pazar

116.damla





Vuslata Kanma

Uzaklardan kokusunu alıyorum yarimin,
İstanbul kıs kıs gülüyor gözlerime,
Bulaşırken yosun kokusu yalnızlığıma
Sevmek diyorum,
Sevmek, darağacına tırmanırcasına.

Gözlerim vakitsiz bulut kervanı,
Kalbimde bir zulüm,
Bir ölüm demlenir;
Alnımdan ter gibi ömrüm akarken
Aldırma diyorum yalnızlığıma.

Ey gönlüm yalnızlık kaderin senin
Çileyle yoğrulmuş ömrü sevenin
Bu dünya, bu düzen böyle kurulmuş,
Vuslata kanıp da boşa aldanma.

24.06.2012
İstnabul

Necip Abdurrahmanoğlu

1 yorum: