149.damla

Çocukluğumuzda hiçbir şey cehennem karası gelmezdi gözlerimize,
Öyle ki, ince bir sır dokur gibi serin siyahını çalardı gecelere karanlık...


Necip Abdurrahmanoğlu

145.damla

Zulüm tarlasına hapsedilmiş boynu bükük bir İstanbul Lalesi olmaktansa zulme karşı dimdik duran bir çöl kaktüsü olmayı her zaman yeğlerim.

Necip Abdurrahmanoğlu

148.damla

Biraz Sonra

Güneş battı,
Gök karardı,
Akaşam döndü evine,
Biraz sonra
Eski günler dikilecek
Gözlerimin önüne,
Saniyeler kemirecek yarınımın altını,
Miadı dolmuş aşklar
Zorlayacak kapımı.

2011 Tbilisi

Necip Abdurrahmanoğlu

147.damla

   Ne Tuhaf Bir Gün

   Küsmüş bugün pervazlara güvercinler, 

   Bilinmez neden.
   Buğulu camlardan bakmakla mükellef
   Çaresiz bekleyenler,
   Çakırkeyf bir rüzgar eşliğinde
   Sıcak bir dost selamı bekler
   Etrafa belli belirsiz bakan gözler.

    2009 Tbilisi

   Necip Abdurrahmanoğlu

146.damla

Kadınım
Sen yemeğimi yap,
Çayımı koy,
Yolumu gözle;
Ben yıldız taşırım gamzelerine
Sen gül endam kızlar,
En hasından yiğitler doğur
Ben başını yıkar,
Saçını tararım işten yorgun dönünce…

Necip Abdurrahmanoğlu